dag 4: het westen

Onze laatste volle dag in Berlijn. De loopspullen zijn niet voor niets van huis meegenomen, dus vandaag zal het er toch maar eens van komen. Ik twijfel nog...gaat dat wel goed met mijn achillespees? Ach....eigenlijk vind ik het wel prima gaan. We lopen ontzettend veel en ik voel het wel af en toe, maar ik heb niet het gevoel dat het veel erger wordt. Daarom ga ik gezellig met René mee. Ik zal iets minder kilometers lopen en af en toe moeten wandelen, maar een rondje Berlijn is uiteraard wel heel bijzonder...

Om de warmte voor te blijven en om nog wat aan de rest van onze dag te hebben gaan we vroeg op pad. De wekker gaat om 7 uur...poei..da's vroeg! Even een koppie thee zetten, een Snelle Jelle eten en daar gaan we....Berlijn in! De bedoeling is om in ieder geval richting Brandenburger Tor te gaan. René kan dan nog een extra rondje in Tiergarten Park. Het valt gelukkig nog mee met de warmte (onderweg zien we dat het 24 graden is). Vanaf het hotel is het 2,7 kilometer tot de Tor. Wat is het gaaf om langs de Dom over Unter den Linden te rennen! Hardlopen in een andere stad is altijd bijzonder, maar helemaal als het zo'n wereldstad is. Als we de Friedrichstrasse kruisen bedenken we dat het ook wel erg leuk is om door (heet dat zo?) Checkpoint Charlie te rennen...we slaan dus linksaf. Het is wel een beetje slalommen tussen de mensen door. Hier is het natuurlijk een normale werkdag en op dit vroege tijdstip is iedereen onderweg naar kantoor. (nee...we zijn dus niet alleen in Berlijn, Jurria :)) Maar...zo vroeg lopen heeft ook voordelen...het is bij de toeristische punten nog superrustig. Zelfs de (kitschy nep-)soldaten hebben hun post bij Checkpoint Charlie nog niet ingenomen. Dat geeft ons mooi de kans om wat foto's te schieten. Niet alleen voor onszelf overigens, want er staat nog 1 Japannertje (dat ook zijn bed is uitgerold...). Hij vraagt (of beter commandeert) mij om een foto van hem te nemen...als hij na 3 foto's nog niet tevreden is negeer ik hem verder...en richt me weer op René.

rennend door Checkpoint Charlie

Aan de andere kant van de straat lopen we terug naar Unter den Linden. Bij de Brandenburger Tor maken we weer een fotostop! Hier is het ook nog superrustig. Nog (bijna...) geen mannetjes die (zogenaamde?) DDR-spulletjes verkopen. Aan de andere kant van de poort (dus aan de westkant) begint het Tiergarten Park. René rent een extra rondje door dit park en keert dan halverwege bij de Siegersäule. Ik wandel ondertussen een kleiner rondje en zie de ladingen toeristen arriveren.... Zodra René terug is (van het extra rondje van bijna 3 kilometer) lopen we terug richting hotel. Het is warmer geworden en we hebben trek in een lekker ontbijtje.... Het rondje voor René is ruim 11 kilometer. Ik heb net 9 gelopen.

rondje Berlijn

Op de kamer even bijkomen, douchen, nog een koppie thee, de rugzak weer inpakken met onze dagspulletjes en dan op pad. De afgelopen dagen heeft voor ons de nadruk gelegen op het voormalige Oost-Berlijn. Vandaag gaan we naar het westen. Met de U-Bahn...want het is een behoorlijk stuk van het hotel verwijderd en we hebben onze kilometers vandaag al gemaakt. Omdat we van plan zijn vandaag meerdere ritjes met de metro (of ander openbaar vervoer) te maken nemen we een dagkaart.

Volgens 'het' boekje is het leuk om te starten met een ontbijtje bij KaDeWe. We nemen dan ook de metro naar de Witzenberger Platz. Allemachies...zodra we bovengronds komen beseffen we dat het hier een totaal ander gevoel geeft dan we de afgelopen dagen in de andere wijken hebben gehad. Dit is echt een 'Kalverstraat'-gevoel op zaterdag...poink....wat een drukte...en helemaal niet gezellig... In het Kaufhaus des Westen wanen we ons gewoon in Harrods in Londen...heel erg luxe. Zo luxe dat we het ontbijtje op de 7e etage ook maar laten schieten. Dit is niet echt 'wij'. Liever gaan we naar een kleiner, gezelliger tentje.

Maar eerst naar de volgende bezienswaardigheid volgens ons boekje: de Gedächtniskirche. Uh....waar is die eigenlijk? Volgens de kaart zou het toch hier moeten zijn....hier waar dat grote, witte (lelijke) gebouw staat...toch? Of niet? Nou...dat grote, witte gebouw blijkt de kerk te zijn. Tenminste een omhulsel van de kert, want die wordt al sinds 2010 gerenoveerd. Jammer...dan moeten we maar genoegen nemen met de foto's op de ansichtkaarten.

Een half uurtje later in een zijstraat van de Savigny Platz vinden we eindelijk een plekje om te ontbijten. We hebben een neus gekregen voor leuke tentjes...en diezelfde neuzen zeggen dat die Stulle zo'n tentje is...nou, dat klopt! Het ziet er erg leuk uit allemaal, maar het eten bevestigt de keuze helemaal....we gaan voor een (verlate) Frühstück mit Aufschnitt en een grote cappuccino. Als het meisje ons eten komt brengen vallen onze monden open...woooww...dat ziet er goed uit: een etagere vol vleeswaren, fruit en brood! En...het smaakt ook nog eens heerlijk.

die Stulle

Met volle buiken vervolgen we onze weg door deze wijk. We steken de Kürfürstendamm weer over. Nu wordt het rustiger. Dit is een chiquere buurt. Veel galleries, mooie huizen en leuke pleintjes. Weer een heel ander stukje Berlijn.

Aan het eind van de 10 kilometer lange wandeling nemen we de metro. Van de week hebben we bij Checkpoint Charlie gezien dat er in de Bernauer Strasse nog een stuk muur staat. Nu we toch een dagkaart hebben kunnen we wel een ritje met de metro maken. De reisgidsen geven aan dat dit deel van de muur je eens te meer doet beseffen hoe het leven in een verdeeld Berlijn moet zijn geweest...en dat klopt. Aan de hand van foldertjes lopen we langs waar eens de muur heeft gestaan. De scheiding tussen oost en west liep dwars door huizen. Mensen hebben de keuze gehad om te blijven wonen of naar het westen te gaan. Maar wat doe je? Laat je alles achter? Zo'n moeilijke keuze...helemaal als je niet weet wat de consequenties zijn. Er staan nog hele stukken muur met een wachttoren. Op plaatsen waar de muur is verdwenen staat de lijn van bakstenen op de straat of er is een kunstwerk van 3 meter hoge roestkleurige ijzeren staven. Foto's in het informatiecentrum maken duidelijk hoe het moet zijn geweest. Families verscheurd. Mensen die willen vluchten (en dit soms met de dood moesten bekopen)....wat enorm indrukwekkend allemaal.

Via het Hauptbahnhof verlaten we deze wijk weer. Het station is een museum op zich. Tijdens de scheiding werden alle stations in het oosten gesloten. Dit was zo'n 'geeststation'. Met één keer overstappen komen we uit bij Platz der Lüftbrücke...hiervandaan wandelen we naar het Viktoria Park. Het schijnt dat dit een vrij hooggelegen park is en dat we vanaf de top een mooi uitzicht over Berlijn hebben. Een klim is het zeker...maar het uitzicht is niets om over naar huis te schrijven (al doen we dat nu dus wel een beetje...). Okay, we staan hoog, maar echt veel zien we niet. Snel naar beneden dus maar weer. Het wijkje (Kreuzberg 61) onderaan het park is de moeite waard. Weer een totaal ander sfeertje, maar wel weer leuke eettentjes. En die zoeken wij nu net. Eerst nog even wat straatjes door want die schijnen hier ook de moeite waard te zijn. Zoveel zelfs dat ze gebruikt worden als decor in films en televisieseries. Als we door deze straatjes lopen snappen we dat. Vooral de Chamissoplatz is wel een heel aantrekkelijk straatje om in te wonen.

Hier in de buurt vinden we vast wel een leuk restaurantje. Restaurant Z heeft nog net één tafeltje vrij voor ons...echt...we zijn NET op tijd. Dit keer geen Italiaans of Vietnamees...nee, nu we in Duitsland zijn moeten we natuurlijk toch ook echt een keer.....Grieks eten! Ook hier is gewoon weer een aantal tafeltjes op straat gezet (dat door moet gaan als terras...), maar ondanks het langsrazende verkeer is het gewoon echt sfeervol en gezellig. René kiest de Gyros, ik neem een kippetje met feta in bacon (of op z'n Grieks souvlaki en dan nog wat....). Hoe het ook heet...het smaakt weer prima! We hebben deze dagen echt geluk gehad met onze restaurantkeuzes! Alle 4 de avonden echt top gegeten...en gedronken! Want René geniet bij het eten van een Krombacher, terwijl ik een lekker wit wijntje heb. Als toetje neem ik een Amaretto bij de koffie. Van het huis krijgen we na het betalen van de rekening nog een Ouzo...oempf....dat hakt erin!

Nog net niet waggelend (nee hoor...viel alles mee...) lopen we naar het metrostation. Niet het dichstbijzijnde want we willen nog heel even genieten van het sfeertje hier. Met één overstap komen we weer aan op Märkisch Museum. De U-Bahn halte vlak voor het hotel...we zijn er weer. Nog even lekker op bed hangen, de blog bijwerken en dan oogjes toe. Morgen onze laatste dag. Waarschijnlijk gaan we na het ontbijt (nog even een leuk tentje zoeken) naar Potsdam...en dan....back home...naar de kattenmannen. Ook weer leuk!

dag 4

dag 3: graffiti

In tegenstelling tot hoe ik de blog gisteren eindigde zijn we vanochtend niet gestart met een rondje hardlopen (maar die slagroomcalorieën heb ik er wel af gewandeld, hoor Carolien ;)). We gingen gisteren opnieuw erg laat slapen. Bovendien voelde ik de hele nacht mijn achillespees. Tijdens het wandelen viel het wel mee met de pijn....tot vandaag, want vanochtend startte ik al wandelend met pijn. Niet zo heel gek overigens...want we leggen heel wat kilometers af. Ik zal straks voor de gein eens via afstandmeten checken hoeveel kilometers we vandaag weer hebben afgelegd...(pfff...het blijkt dat we ruim 22 kilometer hebben gewandeld vandaag).

Even voor 10-en lopen we weer buiten in het opnieuw heerlijk warme zonnetje. Het is inderdaad een beetje warm voor een stedentrip, maar we genieten er volop van. Zoeken steeds de schaduwkant van de straat en drinken gewoon wat extra's. Dit mooie weer heeft volop voordelen: gezellige terrasjes, zonnige foto's...dus laat die zon maar lekker schijnen, hoor!

Voor vandaag staan de alternatieve wijken op het programma. We willen de wandeling van gisteren nog afmaken en Kreuzberg (de hele dag gaat de tekstregel "zoveel Turken in Kreuzberg die amper kunnen bestaan" door ons hoofd) en Prenzlauer Berg bezoeken. Dit zijn wijken die het heel moeilijk hebben gehad. Hier woonden (en wonen) veel alternatievelingen. Gisteravond zagen we al dat sommige gebouwen heel erg verwaarloosd (en gekraakt) zijn. De contrasten zijn hier groot. Oude gebouwen die zijn opgekocht en gerenoveerd trekken een hip publiek. Het kan alleen zomaar zijn dat naast je een pand staat bevolkt door krakers.Voor ons als toerist in ieder geval heel bijzonder om te zien.

We starten bij het Café am Engelbecken, een leuke eettent aan een watertje in de wijk Kreuzberg 36. René neemt een vrij uitgebreid ontbijt. Ik volsta met fruit en kwark. Een mooi ondergrondje voor de rest van de dag. We lopen nu door een woonwijk met flats. Waarschijnlijk oude flats die zijn opgeknapt. De fleurige bloemen op de balkonnetjes maken er in ieder geval een zonnige wijk van. Net als de vorige dagen zien we echt in elke straat hippe eettentjes. Mensen die met een kop koffie achter hun tablet of laptop zitten. We komen uit bij de rivier de Spree. Vanaf een oude brug hebben we mooi uitzicht over het water. Links van ons torent de Fernsehturm overal boven uit. Rechts zien we twee oude torens van de Warschauwer Brug.

 

Deze brug gaan we nog niet over. Wij laten hem even links liggen (ja...echt) en gaan door naar het zogenaamde Badeschiff. Dit is een container in de Spree die als zwembad dienst doet. Niet dat we willen gaan zwemmen, maar het schijnt de moeite waard te zijn. Nou...of het de moeite waard is of niet...het is in ieder geval een heel eind lopen. En als we er dan eenmaal zijn besluiten we om niet naar het zwembad te gaan. Zeer waarschijnlijk moet je entree betalen en wij hebben niet zo'n zin in drukte. Al uitkijkend over het water zien we enorm kunstwerk van 3 mannen middenin het water staan, Molecule Man zoals het blijkt te heten. Ik had er al foto's van gezien, maar had geen idee dat het hier op deze plek in het water stond. We vervolgen  onze weg langs het water, steken de rivier over naar de andere kant en lopen dan terug naar de East Side Gallery.

 

De East Side Gallery bestaat uit het langste nog in tact zijnde stuk muur. Over het stuk van 1,3 kilometer zijn muurschilderingen aangebracht. Omdat er hier totaal geen schaduw staat en de zon ons zo'n beetje wegbrandt doen wij maar een kort stukje. Als we de bekende kus en de vredesduiven hebben gezien keren we om. De andere kant van de muur is beplakt met foto's van plaatsen die hedentendage nog steeds niet voor iedereen vrij toegankelijk zijn (zoals Belfast, Noord-Korea, de Gaza-strook).

 

 

 

We zijn nu in de wijk Friedrichshain, een vrij 'rauwe' wijk...vol 'muurschilderingen' (die wij eigenlijk gewoon graffiti noemen). Echt vrijwel elk plekje in deze week is bekladderd en beplakt (en niet altijd even mooi). Wel met leuke winkeltjes en heel veel biologische/veganistische supermarkten. We vallen hier wel erg uit de toon...tattooloos als wij zijn. Echt...vrijwel iedereen hier heeft één of meerdere, vooral erg kleurrijke, tattoos.

 

Inmiddels is het wel weer tijd voor een break. Het is warm en we hebben dorst. De Simon-Dach straat staat bekend om de grote café-dichtheid. Hier moet er dus wel een leuk tentje te vinden zijn. En ja hoor...niet veel later nemen we plaats op een terrasje. De Eiskaffee van gisteren smaakte mij bijzonder goed. Reden om dit drankje opnieuw te bestellen. René houdt het bij een gezonde verse jus d'orange. De pauze gebruiken we om te kijken hoe we van deze wijk naar de wandeling in het boekje in een volgende wijk (Prenzlauer Berg) kunnen komen. Wandelen we dit of nemen we de U-Bahn. We besluiten tot het eerste...niet heel erg slim, want de afstanden lijken op de kaart veel minder lang dan in werkelijkheid. Nou ja...op deze manier nemen we de stad wel goed tot ons. De woonwijken zijn hier grauw (okay, met uitzondering van de vele graffiti), maar het zijn eigenlijk gewoon buitenwijken van een stad. Wel heel duidelijk is dat dit het DDR-deel van de stad is geweest.

 

Friedrichshain Volkspark is een erg groot park dat met dit mooie weer drukbevolkt is. Wij dwalen een beetje rond (eigenlijk verdwalen we gewoon...). Eenmaal aan de andere kant van het park bevinden we ons in de wijk Prenzlauer Berg. Ook hier weer leuke, hippe winkeltjes en soortgelijke restaurants. Vooral in de buurt van Kollwitz Platz zit een groot aantal eettentjes. Zoveel dat het voor ons nog moeilijk te kiezen is....maar...uiteindelijk komen we terecht bij Si An, een Vietnamees restaurant. Onder de lampions nemen we plaats op een bankje. Heel sfeervol! Het is wel een beetje gokken wat we precies willen eten. De gerechten hebben allemaal Vietnamese namen en worden maar heel summier in het Duits beschreven... Met het bier kan in ieder geval bijna niets mis gaan. Tiger bier...het bekendste merk uit Azië. Ook met het voorgerecht treffen we het: springrolls en summer rolls. Wel is het even oefenen met de stokjes, maar dat hebben we al snel onder de knie. Het hoofdgerecht blijkt een soepie te zijn...oeps, dat hadden we niet verwacht. We dachten voor dumplings te gaan. Die hebben we inderdaad...maar niet drijvend in de soep. Het smaakt niettemin prima!

En dan? Hoe gaan we naar het hotel terug? Wandelen we weer? Nou...nee....op de kaart blijkt het al een behoorlijk eind en vooral ik ben echt gewoon af! Ik heb vandaag best veel last gehad van mijn achilles en het is gewoon slimmer om met de U-Bahn te gaan. Wel wandelen we nog even 2 stations verder. Kunnen we toch even het eten laten zakken...

 

Rond half 10 zijn we terug op de kamer. Weer 12 uur in touw geweest. Wat doen we toch veel...maar wat is het ook volop genieten!!

 

dag 3

 

dag 2: de muur

Het was gisteravond wel heel erg laat voor we eindelijk gingen slapen...vanochtend worden we dus niet al te vroeg wakker. Pas rond een uur of 10 lopen we op straat. Lekker rustig aan gedaan. Thee, brood en fruit op de kamer genomen.

Het plan voor vandaag is om in ieder geval de wandeling door de wijk Mitte van gisteren nog af te maken. Zodra we buiten lopen voelen we dat dit een heel warme dag gaat worden..poeh zeg...dat wordt veel de schaduwkant van de straat opzoeken en de meegenomen waterflesjes goed gebruiken!

Via de Leipzigerstrasse lopen we naar Checkpoint Charlie in Friedrich Strasse. Vlakbij dit toeristische punt zit (uiteraard....) een Starbucks. Wij zijn wel even toe aan een koppie, dus voor we naar de grensovergang tussen Oost en West-Berlijn gaan maken we nog even een koffiestop in een heerlijk koele omgeving.

Vlak voor de grensovergang staan langs de straat informatieborden en foto's hoe het er hier 40 a 50 jaar geleden heeft uitgezien. Voor ons blijft het niet te bevatten hoe het leven in een verdeeld Berlijn moet zijn geweest. Op een kaart volgen we hoe de muur de stad in tweeën heeft gedeeld. De eigenlijke grensovergang is vooral een toeristische bedoening. Twee mannen staan verkleed als Amerikaanse soldaten voor de voormalige grensovergang. Voor wat geld mag je met hen op de foto. Nee, dank jullie...wij maken wel een foto vanaf de andere kant. Even twijfelen we nog of we het Mauer Museum zullen bezoeken. Het is echter behoorlijk druk en we zien dat het maar een heel klein museum is. We hebben via de borden op straat al heel veel informatie gekregen en besluiten dit niet te doen.

We volgen het spoor van de muur, op de straat duidelijk te zien als een lijn bakstenen, naar het Westen. In de Niederkirchnerstrasse staat nog een groot stuk muur. Ook hier weer veel informatie. Niet over de muur, maar over de Tweede Wereldoorlog. In het naastgelegen centrum is de expositie Topographie des Terrors. Wat blijkt, in het mooie gebouw waar we tegenaan kijken is zo'n beetje het zaadje geplant voor de Tweede Wereldoorlog...dit is namelijk het gebouw van de Gestapo waarvanuit in 1933 alle beslissingen door Hitler en de zijnen werden genomen. Wat een geschiedenis herbergt deze stad toch!

Veel recenter zijn de gebouwen op de Potzdamer Platz. Allemaal hoogbouw. Vooral het Sony Centre met het aparte dak is wel heel bijzonder. Wat een contrasten!

Onze lunchtrek stillen we met een gezond broodje bij de Subway. De volgende stop klinkt op papier luguber...het Holocaust Monument. Dit is het allesbehalve...wat de exacte betekenis acher de 2711 zuilen is weet niemand precies. Er wordt veel gespeculeerd...grafstenen...de kleur symboliseert het as van de gestorven Joden....het moet het gevoel van verwarring geven dat de Joden hadden in de concentratiekampen enz... De architect vindt dat iedereen zijn eigen idee erover mag hebben. Wij vinden het in ieder geval een heel indrukwekkend en ingenieus monument. Vanaf de buitenkant lijken de zuilen bijna allemaal even hoog, maar midden tussen de zuilen blijkt dit totaal niet het geval. Sommige zuilen torenen ruim 4 meter de lucht in. Het levert heel wat mooie plaatjes op.

In de brandende zon lopen we verder voorbij de Brandenburger Tor en de Reichstag op zoek naar het Judische Friedhof. Dit is even zoeken...de speurtocht wordt beloond met een mooi beeld van een groepje Joodse mensen. Het kerkhof gaan we niet op omdat mannen hier geen toegang hebben zonder hoofdbedekking. Aangezien René zijn keppeltje vandaag vergeten is mee te nemen loop ik even heel snel alleen naar binnen.

Ook naar het volgende doel moeten we even zoeken, de Hackesche Höfen, 8 hofjes die met elkaar verbonden zijn en tegenwoordig zijn omgetoverd tot een centrum met hippe winkeltjes. Leuk om hier even door rond te slenteren, maar echt spectaculair is het niet. Bovendien zijn we ook wel een beetje moe en hebben dorst. Tijd dus weer even voor een middagbreak. Op een terras in de schaduw. In de bogen van het station is een aantal restaurants gevestigd met terrassen op het plein ervoor. Wij vinden een leuk plekje bij Restauration 1840. Ik besluit eindelijk de Eiskaffee eens te proberen. Is dit gewoon koude koffie? Uh...nee, niet alleen in ieder geval. Het is een sloot koude koffie met heerlijk koffieijs en een dot slagroom. Njomnjom, lekker hoor! René geniet tegelijkertijd van zijn Warsteiner biertje. Intussen hebben we mooi even de tijd om te bekijken wat we vandaag nog allemaal willen bekijken: in ieder geval de Berliner Dom en ook de Gendarmen Markt staan nog op ons lijstje.

slotjes op de bruggen over de Spree
net zoals in Parijs

Nou....eerstgenoemde Dom ligt vlakbij het restaurant. Wat een gebouw zeg! Echt geweldig gelegen aan de Spree. Vanaf de trappen van het naastgelegen Altes Museum genieten we in de schaduw even van dit majestueuze bouwwerk. Voor ons spelen kinderen (en volwassenen) in de fonteinen.

Om bij de Gendarmen Markt (volgens diverse boekjes het mooiste plein van Berlijn) moeten we weer over Unter den Linden. En...de boekjes hebben gelijk....dit is wel een heel mooi plein...maarre....wij hebben het eigenlijk wel weer een beetje gehad. We zijn het lopen en de mooie gebouwen een klein beetje zat. Laten we maar even teruggaan naar het hotel. Ons even opfrissen voor we een plekje voor het avondeten zoeken. Het is nog een kilometer of 2 teruglopen. Rond half 6 zijn we terug in het Artotel...pfff....even met de voetjes languit.

René heeft voor vanavond een leuke plek uitgezocht voor een restaurantje. In Friedrichshain. Een hip buurtje in het voormalige Oost-Berlijn. Het lijkt (let op het woord lijkt!) niet al te ver bij het hotel vandaan, dus hup maar weer in de benenwagen. We wandelen door een beetje alternatieve buurtjes (kraakpanden, tentenkampen, muren vol graffiti). Heel bijzonder om aan de ene kant nieuwe luxe flats te zien terwijl aan de andere kant van de weg een heel oud, verwaarloosd gebouw vol graffiti, troep en een stel feestvierende jongelui op het dak staat.. Na ruim een half uur lopen pakken we de kaart er maar even bij...uh...waar zijn we eigenlijk? Nou...dat is niet helemaal duidelijk. Verder lopen nog maar even. En dan zien we dat we veel minder ver zijn dan we eigenlijk dachten. Het buurtje waar we willen eten is ook vanaf hier nog een behoorlijk tippel. Maar wel een leuke! Want de Karl Marx Allee (KMA) waar we overheen lopen doet ons geloven dat we in het Moskou van de 70-er jaren zijn. Tenminste...zo stellen we ons dat voor. Enorme huizenblokken aan beide zijden van de brede weg. Wit. Versierd met allerlei opsmuk. Weer heel bijzonder en een totaal ander gevoel dan de overige wijken die we tot nu toe hebben gezien.

Dit beeld verandert weer zodra we de Nederbarnimstrasse inslaan. Nu wanen we ons in Greenwich Village in NY. Wat een gezelligheid! Overhangende bomen. Leuke winkeltjes en heel gezellige restaurantjes. En hoewel we gisteren ook al Italiaans hebben gegeten...het terras van Metamorfosia vinden we zo gezellig dat we hier neerploffen. Dit keer geen pasta voor ons, maar een pizza (uiteraard wel weer met een karaf wijn). Zo houden we het wel even vol....

Tot 22.00 uur om precies te zijn. Lopend naar het hotel terug doen we niet...we nemen de metro, of U-Bahn om op z'n Duits te blijven. Rond 22.45 uur lopen we de kamer weer binnen...weer een dag achter de rug. Morgenochtend gaat de wekker vroeg...we gaan voor een rondje hardlopen....hoewel het voor mij niet heel hard zal gaan :(

Welterusten voor nu!



dag 2

dag 1: Reichstag

Daar liggen we dan...in een hotelkamer van het Artotel in de Wallstrasse in Berlijn...en we liggen prima! Heerlijk bedje met op de tv de beelden van de Avondetappe. Onze voetjes zijn erg blij dat we liggen trouwens want poeh, poeh, wat hebben die al een afstand afgelegd vandaag. Vanmiddag om precies te zijn, want we waren hier om 14.30 uur.

De reis verliep helemaal okay. Een uurtje later dan gepland, want toen om 4 uur de wekker ging waren we nog een beetje comatueus en hebben de wekker een uurtje later nogmaals af laten gaan (dat is de luxe van met de auto op vakantie gaan...). Vanaf huis konden we zo'n beetje in één keer doortuffen naar Berlijn. Best een comfortabel tripje. Lekker cd'tjes luisteren, af en toe stoppen om te wisselen en een meegebracht broodje te bikken. In het begin van Duitsland nog wel genieten van de omgeving, maar naarmate we meer naar het oosten kwamen werd dat wat minder. Je rijdt nog vrijwel door de oude corridor naar het voormalige West-Berlijn. Niet veel aan eigenlijk.

René leidde mij door middel van de geprinte routebeschrijving ons piccobello in één keer naar het hotel. Snel inchecken. De auto (in een lift) in de ondergrondse garage bij het hotel en om 3 uur op pad. Berlijn in!

Het hotel ligt vrijwel aan de Spree bij het Museumsinsel. Langs het water lopen we naar het Nicolaiviertel. Dit is een gezellig buurtje met leuke winkeltjes (die zelfs op zondag open zijn) en eettentjes. We hebben wel trek in een kop koffie, dus we strijken neer op één van de terrasjes. Goh...dat is toch echt vakantie! Een leuk pleintje voor ons neus, lekkere koffie en nog een aantal dagen Berlijn voor de boeg!

Wandeling 1 van het boekje 100% Berlijn brengt ons naar Alexander Platz, het hart van het voormalige Oost-Berlijn. De hele weg zien we de Fernsehturm overal bovenuit steken. Deze spits is met zijn 365 meter het op één-na-hoogste gebouw van Europa. De televisietoren is door de DDR tussen 1961 en 1965 neergezet als statussymbool van hun macht. Berlijn blijkt overigens nog steeds een enorme bouwput. Overal kranen en bouwputten. Ook op het Alexanderplein zelf. Niet in de renovatie is het 'Weltzeituhr', een enorme klok die alle wereldtijden aangeeft. De grauwe woonkazernes in dit deel van de stad hebben een kleurtje gekregen waardoor het er hier een stuk minder grijs uitziet dan voorheen het geval geweest moet zijn.

Al snel ontdekken we dat Berlijn, ondanks dat we zien dat in deze wijken lang niet iedereen het echt rijk heeft, inderdaad zo trendy is als wordt beweerd. Overal zien we leuke shoppies en eettentjes. Echt, in vrijwel elke straat zien we wel een leuk tentje. Het mooie weer helpt uiteraard ook mee om de sfeer te verhogen. Heel kenmerkend zijn de bankjes die voor de eettentjes staan. Iedereen schuift hier gewoon gezellig aan. En dat doen ook wij rond een uur of zes...bij Culinario Salumeria, een heel gezellig uitziend Italiaans tentje. Het terras zit al behoorlijk vol, maar één van de bankjes is nog vrij. Als voorgerecht kiezen we een allegaartje (op z'n Italiaans klinkt dat veel mooier...antipasti). Yum...allerlei lekkers met brood dus. Uiteraard met een karafje wijn erbij! Het hoofdgerecht is eigenlijk al teveel, want vooral ik zit al behoorlijk vol van dat brood. René laat zich de penne met tomatensaus nog goed smaken, maar ik krijg de gnocchi met pesto (hoe lekker ook) echt lang niet op....

We wandelen de calorietjes er maar snel weer af...via Unter den Linden, één van de bekendste straten van Berlijn. Aan de oostkant een gezellige bouwput (helaas) met langs de kanten winkels en restaurants...maar wel met een mooi zicht op de Brandenburger Tor. En....tadaaa...een Starbucks op de hoek (met uitzicht op diezelfde Tor...kan het mooier?!). Als toetje dus maar een lekkere frappuccino genomen en even de voeten wat rust gegund.

De Brandenburger Tor is naast de Fernshehturm HET gezicht van Berlijn. Deze toegangspoort is in de 2e wereldoorlog totaal verwoest. Een fotoexpositie voor de toren laat zien hoe de poort er onder het regime van Hitler bijlag en allemaal heeft moeten verduren. Na de oorlog werd het een symbool van de scheiding tussen Oost en West. Bij de poort begon de bouw van de muur. Zelf lag deze in niemandsland. Alleen soldaten van de DDR konden hier op platforms loeren naar de buren. Maar het was niet alleen het begin van de splitsing, maar ook van de hereniging want op deze plaats werd ook begonnen met het slopen van de muur. Kortom, een behoorlijk stuk geschiedenis!

Om half 10 moeten we ons melden bij de Reichstag. Via de Tiergarten (dat gewoon een park blijkt en geen dierentuin...) lopen we die kant op. Man, man, wat treffen we het toch met het weer...nog een heerlijk zonnetje....veel mensen op pad (hoewel het niet extreem druk is)...echt zomer dus! Het park doet een (heeeeel) klein beetje denken aan Central Park in NY...alleen dan uiteraard vele malen kleiner. We zijn nog te vroeg voor de Reichstag en  moeten nog even wachten voor we binnen mogen. Geeft ons mooi even de kans om wat foto's te schieten vanaf het grasveld voor het gebouw...hier worden we flink lek geprikt door heel akelige muggies... In de verte klinken de klanken van een (best wel goed) concert. Langzaam wordt het schemerig. Mooi om de avond bezit te zien nemen van Berlijn.

En dan kunnen we het regeringsgebouw binnen...pas na een  securtiy check uiteraard. Met een lift zoeven we omhoog naar de koepel. Wow....wat een mooie ervaring om hier boven te staan. De verlichte koepel is wel heel bijzonder...Eerst nog even een tijdje genieten van het uitzicht (met nog steeds die klanken van het concert vanuit de verte...). Dan lopen we de spiraal binnen de koepel op...steeds genietend van verlicht Berlijn. Vooral de Brandenburger Tor is wel gaaf om te zien! Echt bijzonder om hier te lopen!

Na een half uurtje vinden we het welletjes. We gaan richting terug hotel. Eerst nog even kijken hoe we moeten lopen. Opnieuw lopen we door de Brandenburger Tor...het blijft apart om je te realiseren dat dit nu gelukkig heel normaal is... Op Unter den Linden slaan we naar rechts. Het is nog even zoeken. Het is inmiddels stikdonker en best wel stil op straat. Even voor 12-en zijn we op de kamer. Onze eerste dag zit erop....nu maar snel slapen, want er wachten meer dagen hier....




dag 1

overmorgen

 

Overmorgenochtend vroeg vertrekken we....alle formaliteiten (milieusticker, hotelreservering, boeking voor de Reichstag) zijn geregeld. Zelfs onze optie op mooi weer lijkt gehonoreerd te gaan worden!

Vandaag nog een dagje op pad met een vriendin die ongetwijfeld leuke Berlijnverhalen en -tips heeft!

het weer

 

 

Het is bijna zover....nog maar een paar dagen en dan vertrekken we naar het oosten. Heel relaxed, want we gaan met de auto. Het inpakken doen we dan ook pas op zaterdag. Nog even wat boodschappen, spullen inpakken (zonder te letten op gewichtslimieten en dergelijke :)) en dan 's ochtends vroeg op pad. Heel veel zin in! Vandaag nog wel even gekeken wat we eigenlijk mee moeten nemen: regenkleding, dikke truien....uh...nee...korte broeken en hemdjes! Ook in Berlijn is het zomer! Jippie!


Voor die tijd de blog nog maar even aangepast....een achtergrondfoto van Berlijn opgespoord...dat geeft al een beetje sfeer!

voorbereidingen

Met de werkdrukte van de laatste weken zijn onze Berlijnvoorbereidingen een beetje in het slop geraakt. Echt veel hoeven we ook niet meer te doen, maar het is natuurlijk altijd leuk om al een beetje in de sfeer te komen. Vandaar vandaag toch maar weer eens wat things to do and see in Berlijn opgezocht. Bovendien kunnen we dan direct een mooi lijstje maken van nog wat regelwerk.

Op de website van Droomplekken staan leuke tips om Berlijn nog intenser te ervaren. Okay, de meeste zijn natuurlijk al bekend....want uiteraard gaan we naar de Reichstag en zullen we restanten van de Muur gaan bekijken....maar hier staan ook wat off the beaten track tips bij. Niet allemaal even vrolijk, maar wel heel interessant.

Op de site van Berlijn Info staat ook ontzettend veel informatie over hoe ons daar te vermaken.

En wat moeten we nu eigenlijk nog regelen:

• in ieder geval de entree voor de Reichstag
• het schijnt dat je in Berlijn een Umweltsticker nodig hebt. Nog maar even hier proberen te regelen...scheelt weer gedoe onderweg.

Niet echt veel meer te doen dus....eigenlijk zouden we al zo kunnen vertrekken :D